KAPİTALİZMİN ÖLÜMÜ
Yusuf KÖSE
Dünyamızda yaşananlar, kapitalizmin kaosu ve onun yarattığı ağır toplumsal dramdır.
Karaya vuran minik göçmen bedenleri, sınır telörgülerine takılan çocuk yürekleri,
denizde boğulan insanlık ve dalgalar arasına karışıp duyulmazdan gelen
çığlıklar, kapitalist sistemin kaçınılmaz bir sonucu olduğu görülmediği sürece;
daha yüzyıllarca bunları tekrar tekrar, ama daha fazla acılar katılarak
yaşanacaktır. Ve eğer ki, işçi ve emekçi yığınların çığlıkları birleşerek
burjuva sistemi üzerinde devrimci bir yumruğa dönüşüp, bu sonucu yaratan
nedenlerin kökünü kurutmazsa, insanlık bir daha iki ayağı üzerine durmayacak
kadar çürümüş olacaktır.
“Modern” AB’nin kalın duvarlarına
çarpıp Bodrum’da karya vuran çocuk
bedeni üzerine dökülen timsah gözyaşları, emperyalist burjuva basınına “vijdan”
sözcüğünü yazdırmak zorunda kaldı. Ne yazık ki bu, sadece burjuvazinin
ikiyüzlülüğünü gizlemeye çalışmadan öteye geçemedi. Geçemez, çünkü bu dramatik
sonucu yaratan burjuvazinin kendisidir. Emperyalist sermayenin sınırsız büyüme
ve egemenlik alanlarını sınırsız geliştirme isteği bu sonuçları her geçen gün
büyüterek yaratıyor. Burjuva basını buna değinme yerine, daha fazla göçmen
“kabuletmeyi” çözüm olarak sunmaya çalışıyor.
İnsanların yerini yurdunu terk edip daha “güvenli” bildiği bölgelere
gitmeye çalışması analşılır bir şeydir. Ancak, o insanları yerinden yurdundan
eden emepryalist burjuvazi ve onun sistemi sorgulanmadan, ne göçmenlik sona
erer ne de göçmen ölümleri ve dramları biter.
Eğer burjuvazi ve onun kalemşörleri, çanak yalayıcıları, göçmen sorunun
bitmesini, göçmen dramının sona ermesini istiyorlarsa, kendi sistemlerini
sorgulamaları gerekir. Yani, kapitalist yağma sistemi yıkılmadan, emperyalist
egemenlik sona ermeden, işbirlikçi burjuvazi devrilmeden ve sosyalizm gelmeden,
insanlığın bu dramı bitmeyecektir.
Ve bugün tamı tamına yerinden yurdundan edilmiş 60 milyonu aşkın insan
yollarda ve yeni bir yaşam alanı bulmaya çalışıyor.
Afganistan’ı işgal edenler, Yugoslavya’yı parçalayanlar, Irak’ı ölüm yığını
haline getirenler, Suriye’yi hücrelerine ayıranlar, Yemen’i leş kargalarına
sunanlar, Afrika’yı her açıdan çölleştirenler, Asya’yı ucuz işgücü cennetine
dönüştürenler sorgulanmadan ve yeryüzünden silinmeden, ne göçmenlik biter ne de
onun dramı. Ne bebelerin kıyılara vurulmuş ölü bedenleri ne de anaların
çığlıkları...
“ABD ve AB İŞİD’e karşıymış ve ona karaşı savaşıyorlarmış(.”(!) Bunu haber olarak kitlelere sunan burjuva
basınından “vijdan” muhasebesi beklemek, işçi ve emekçileri kandırmak demektir.
Kitleleri yalan haber sunarak, daha fazla insanın yerinden yurdundan edilmesini
desteklemek demektir.
Sinsi ve iki yüzlü Alman emperyalist burjuvazisi ve onun basını “çok
insani” mesajlar veriyor. Ancak, bütün göçmen ölümlerin altında onların imzası
vardır. Bütün AB ülkelerine kalın duvar ördüren egemenlik alanlarını genişletme
çabası içinde olan Alman emperyalist burjuvazisidir. Alman sermayesi, AB
ülkelerini teslim almış durumdadır. O, ancak işçsizler ordusunun düşmesini
önelyecek sayıda göçmen kabul etmektedir. Daha fazlasını değil. Bunlar, Nazi
döneminden tercübe sahibi oldukları için, AB sınırları dışında “göçmen toplama kampları”
kurduruyor ve yenilerinin kurulması için geri ülkelere baskı yapıyorlar.
Emperyalist AB burjuvazisinin kalın soğuk duvarlarına çarpıp kıyılara vuran
ölü bedenler, kapitalizmin sistemin çoktan ölmüş, ama zorla yaşatılmak istenen
halidir.
Kendilerine kapatılmış, AB kapılarını zorlayan yoksul ülkelerin işçi ve emekçileri, kurtuluşun, kendilerine ölüm
seçeneğini dayatan kapitalist sistemi yıkmaktan geçtiğini gördükleri anda, toplumsal
tarih kendilerinden yana dönecektir. 04.09.2015
***
Evet ülkemizde bir işbirlikçi burjuvazi var. Ama işbirliğini BATI'nın en ilerici unsurları ile yapmış olduğu artık ortaya açık-seçik çıkmıştır (rantiyeler ve ırkçılar seslerini yükselttiklerinde Türkiye'de fabrikalar kapanıyor). Nasıl ki Japon işçileri “haydi arkadaşlar, bir saat de İmparator için çalışalım” diyorlarsa; DiSK'e bağlı işçiler de “haydi arkadaşlar, bir saat de Albert Schweitzer için çalışalım”, “(...) bir saat de Martin Luther King için çalışalım”, “(...) bir saat de JFK için çalışalım” diyebilmelidirler. Vardiya çıkışında da hepbir ağızdan Joan Baez'in “We shall overcome” nâmesini söylemelidirler.
YanıtlaSil